Evensong - 16/04/2023

Locatie: Nieuwe Kerk
Aanvang: 17:00
Aanvullende informatie:

Op 16 april verzorgt Choral Voices olv Daniel Rouwkema de Evensong weer als vanouds in de Nieuwe Kerk. Voorganger is Evert Jan Veldman, organist Mannes Hofsink.

We beginnen deze Evensong met de Cantique de Jean Racine. Componist Gabriel Fauré was nog maar negentien jaar toen hij dit werk in 1865 schreef. De tekst die hij gebruikte is een hymne uit de vierde eeuw na Christus, Consors Paterni Luminis, van Ambrosius van Milaan. Een lofzang voor in de vroegste uurtjes van de nacht, wanneer monniken opstaan om de metten te zingen – een gebruik dat dus al een lange geschiedenis heeft. Vandaar de bede, om toch de slaap van onze lome ziel te verdrijven: ‘dissipe le sommeil d’une ame languisante’. Maar wie is nu Jean Racine? Dat was de 17e eeuwse dichter/toneelschrijver, die de Latijnse tekst vertaalde in het Frans.

De hymn Here I Am is een regelrechte meezinger: het is de bekendste hymn van Dan Schutte, een voormalig Jezuiet die net als William Byrd zowel voor de katholieke als de protestante eredienst componeerde. De tekst is losjes gebaseerd op Jesaja 6:8, “Daarop hoorde ik de stem van de Heer zeggen: wie zal ik sturen? Wie kan er namens ons gaan? Ik antwoordde: hier ben ik, stuur mij.”

Preces and responses klinken in een zetting van John Barnard. Psalm 81 zingen we eerst in de zetting van Malcolm Archer, waarna we aan het einde van de dienst de beginregels nog eens herhalen in het anthem van William Byrd.

Het Magnificat en Nunc Dimittis in E flat zijn van de hand van Healy Willan, de componist die naar eigen zeggen "English by birth; Canadian by adoption” was. Hij emigreerde nl in 1913 van Engeland naar Canada, waar hij veel betekend heeft voor de anglicaanse kerkmuziek. Zijn liturgische muziek wordt wel beschreven als een unieke combinatie van oude kerkmuzikale tradities (gregoriaans, renaissance) en de (post)romantische muziek van zijn eigen tijd.

William Byrd (1538-1623) geldt als een van de grootste componisten van zijn tijd. Als kind kreeg hij muziekles van Thomas Tallis in de Chapel Royal in Londen. In 1569 werd hij beëdigd als lid van deze Koninklijke Kapel, en vanaf 1572 bekleedde hij er met zijn leermeester de functie van organist. Sing joyfully unto God is een van de werken die hij hier schreef voor zijn vorstin en beschermvrouwe Elisabeth I. Het werd zijn meest geliefde anthem, uitbundig zoals passend bij de tekst die zoals gezegd uit psalm 81 komt. Vooral de frase ‘blow the trumpet in the new moon’ springt er uit: bijna alsof je het koper hoort schallen.

In de slothymn kunt u zich aansluiten bij al die lofzang, met de hymn Angel voices ever singing van Edwin G. Monk.