Evensong - 18/02/2024

Locatie: Nieuwe Kerk
Aanvang: 17:00
Aanvullende informatie:

Choral Voices staat olv Daniel Rouwkema
Voorganger is Sam van Leer
organist Mannes Hofsink

Charles Wesley was in de 18e eeuw een van de founding fathers van de Methodisten. Hij wordt wel beschouwd als de grootste hymn schrijver aller tijden. Hij schreef er maar liefst 6500, en daarvan hebben een heel aantal overleefd tot op de dag van vandaag. Denk bijvoorbeeld aan het bekende Hark the herald angels sing. Als introit zingen we vandaag zijn Peace be to this congregation, op een melodie van de Noord Ierse componiste Alison Cadden.

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat Charles Villiers Stanford overleed (op 29 maart, om precies te zijn). Wij eren hem graag met zijn Magnificat en Nunc Dimittis in C.

De componist van de Preces and Responses is nog onder ons: Humphrey Clucas (1941), voormalig Lay Vicar (koorzanger) bij Westminster Abbey.

In psalm 77 gaat het, zoals wel vaker bij de psalmen, van diepdonker naar het licht. In de eerste 11 verzen, op muziek van Daniël Rouwkema, verdwijnt de hoop steeds meer, culminerend in de vertwijfelde vraag: ‘hath God forgotten to be gracious? Will he shut up his loving kindness in displeasure?’
Maar dan vermant de psalmist zich: denk toch liever aan alles wat God voor ons gedaan heeft. De bevrijding uit Egypte, de doortocht door de Rode Zee. De toon verandert: Edward Elgar neemt het stokje over. ‘Thou art the God that doeth wonders!” In majeur, uiteraard.

Edward Cuthbert Bairstow werd 150 jaar geleden geboren in Huddersfield, dat beroemd is om zijn mannenkoren. En in Noord-Engeland bleef hij zijn hele leven, als Master of Music bij York Cathedral en muziekpedagoog (tot zijn leerlingen behoorde o.a. Gerald Finzi). Niet altijd even diplomatiek had hij weinig woorden nodig om een aanstelling bij Westminster Cathedral af te slaan, en nog minder bij het voorstel om zijn voorganger op te volgen in Amerika (‘I would rather go to the devil!’). Er gaat niets boven Yorkshire, vond hij, en aan het muziekleven aldaar wijdde hij al zijn krachten.

Zijn Though I speak with the tongue of men klinkt als je het voor het eerst hoort misschien een beetje rommelig, met veel wisselingen van stemming en tempo. Maar wie de tekst volgt, ziet hoe die precies aansluiten bij de woorden van 1 Korinthiërs 13, Paulus’ beroemde lofzang op de liefde. ‘Charity suffereth long and is kind; charity envieth not, vaunteth not itself, is not puffed-up..’ Het klinkt alsof het Sir Edward uit het hart is gegrepen.