Evensong - 20/11/2022

Locatie: Nieuwe Kerk
Aanvang: 17:00
Aanvullende informatie:

Choral Voices

voorganger: Sam van Leer
dirigent: Daniel Rouwkema
organist: Mannes Hofsink

De Evensong van 20 november staat in het teken van het feest van Christus Koning: de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Een betrekkelijk recent hoogfeest, ingesteld door paus Pius XI in 1925 en misschien niet heel bekend onder protestanten, maar wel in de Anglicaanse kerk. ‘Koning’ is een van de titels die in het Nieuwe Testament meermalen in verband worden gebracht met Jezus. “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde” (Mattheus 28:18) bijvoorbeeld. Maar ook het opschrift INRI (Jezus van Nazareth, koning der Joden) boven het kruis. Het feest verwijst ook naar het komende Koninkrijk.

‘How awesome is the sight, our radiant King of light!’. Ontzag voor de goddelijke majesteit is het thema in David Evans’ Be still, for the presence of the Lord is here. Een recent werk, uit 1986, in een nieuw arrangement van Daniel Rouwkema. In de dagelijkse praktijk van de charismatische beweging, waartoe hij behoort, miste Evans wat we vroeger ook wel ‘de vreze des Heren’ noemden: de huiver die bijvoorbeeld Mozes bevangt bij het brandende braambos (“trek je sandalen uit, want de grond waarop je staat is heilig”, Ex. 3:1-6). Of zoals Jacob na zijn droom geschrokken vaststelt: “op deze plaats is de Heer aanwezig, en ik besefte het niet. Wat een ontzagwekkende plaats is dit.” In de tekst verwijst Evans naar deze verhalen, op een eenvoudige melodie die zo aansprak dat Be Still binnen dertien jaar in de toptien van ‘UK’s favourite hymns’ belandde (BBC’s Songs of Praise, 2019).

Voor de preces and responses tekent de Schotse componist Peter Nardone, Director of Music bij Chelmsford Cathedral. Eveneens eigentijds zijn de Christiane Canticles van John Rutter.
“Rutter begrijpt en eert de anglicaanse koortraditie als geen andere componist,” schreef een recensent naar aanleiding van dit werk. Wat opmerkelijk mag heten voor iemand die naar eigen zeggen niet bijzonder religieus is. Liever noemt hij zichzelf ‘deeply spiritual’. In het bijzonder de spiritualiteit van religieuze poëzie en gebeden inspireert hem. In dit Magnificat geeft hij bij de passage “He remembering his mercy” e.v. mee, dat het ‘prayerfully’ gezongen moet worden. Een aanwijzing die je toch niet zo heel vaak aantreft in bladmuziek. Spiritueel of religieus? Wie het weet, mag het zeggen.

De psalmen van vandaag zijn 110 en 29. Psalm 110 zingen we in de zetting van Herry Soaper. Psalm 29 hoort u terug in het anthem, Give unto the Lord van Edward Elgar. Opnieuw een verwijzing naar Gods overdonderende majesteit. Uit psalm 29 koos Elgar juist die verzen (1-11) die gaan over wat Cees Nooteboom ooit eens omschreef als ‘de God met de vreselijke stem’. Die stem dondert over de wateren en doet de ceders van de Libanon breken als luciferhoutjes. Een tekst om eens flink bij uit te pakken op het orgel, zou je zeggen, maar die benadering kiest de componist niet. Zijn psalm is in de eerste plaats lofprijzing. Zoals de eerste regels al zeggen: give unto the Lord the glory due unto his name; worship the Lord in the beauty of holiness.