Evensong - 20/10/2024

Locatie: Nieuwe Kerk
Aanvang: 17:00
Aanvullende informatie:

horal Voices olv Daniel Rouwkema
voorganger: Pat Jackson
organist: Mannes Hofsink.

De woorden ‘Peace I leave with you’,
‘Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u’
uit Jezus’ afscheidsrede in Johannes 14
zijn al vaak op muziek gezet. Maar de versie van
Amy Beach hoor je niet zo vaak, en toch was zij
bij leven een zeer bekende Amerikaanse componiste.
Geboren in 1867 was het conservatorium voor haar
geen optie, maar door thuislessen en zelfstudie
baande ze zich toch een weg in de muziek.
Haar eerste drie walsen componeerde ze toen ze
vier jaar was; het eerste pianorecital volgde
drie jaar later. Ze debuteerde al ruim voor haar
twintigste als concertpianiste maar gaf die carrière
op voor haar huwelijk. In plaats daarvan legde ze
zich toe op componeren, bekend werden met name haar
Gaelic Mass (Amy was van Schotse afkomst) en Mis in E Majeur. <

De Preces and Responses zijn van Herbert Sumsion,
die bij zijn overlijden in 1995 werd omschreven als
een van de laatste nazaten van het tijdperk van Elgar.
Feit is dat Sir Edward zeer te spreken was over Sumsion
toen die in 1928 insprong als directeur van het
Three Choirs Festival in Gloucester.
Hij had, wordt wel gezegd, de gave om het beste uit
de mensen te halen waarmee hij werkte. Als componist,
dirigent en docent was hij bevriend met o.a. Vaughan
Williams, Finzi en Howells, en misschien hoort u daar
wel iets van terug in deze gezongen gebeden.

We zingen vandaag 3 psalmen. Psalm 133 in de zetting
van Peter Aston, psalm 134 in die van Daniel Rouwkema
en psalm 137 in een zetting van Samuel Sebastian Wesley.

Herbert Murrill staat niet speciaal bekend als een
componist van kerkmuziek. Tijdens zijn korte leven
schreef hij o.a. twee celloconcerten, een jazz opera en
film- en theatermuziek. Hij was ‘musical director’
van een theater in Londen en Head of Music bij de BBC.
Toch behoren zijn Magnificat en Nunc Dimittis in E tot de
werken die na zijn overlijden in 1952 het meest worden
uitgevoerd. Hij schreef ze in het laatste jaar dat hij
diende bij de Intelligence Service in Bletchley Park,
1946, net na de oorlog dus. Vurige muziek met veel
afwisseling en een upbeat Gloria.

Van 1928 tot 1967 was Herbert Sumsion organist van de
kathedraal van Gloucester, waar in de buurt van de kade
een bekend monument voor verdronken vissers staat.
Misschien inspireerde dat hem wel tot et schrijven van
‘They that go out tot the sea‘, naar psalm 107.
Met het verschil dat het in deze psalm wel goed afloopt
met de vissermannen. Al worden ze flink door elkaar
geschud, want de zee is in het Oude Testament bij
uitstek de plaats waar je in aanraking komt met het
ontzagwekkende van Gods schepping. Hier leeft bijv.
het monster Leviatan (Job), en weerspiegelt de
uitgestrektheid van de zee de grootheid van
haar schepper (psalm 104).
In de muziek van Sumsion wordt die verklankt in
pentatonische intervallen. Pentatoniek is een vijf-tonige
toonreeks zonder duidelijk begin of einde. Hierdoor krijgt
de muziek iets ongrijpbaars evenals de diepe zeeën.
Van dit fenomeen maakte de componist Claude Debussy
ook dankbaar gebruik in zijn compositie ‘La Mer.’

Laat u meenemen, uiteindelijk belandt iedereen
veilig in de haven.