Toelichting Choral Evensong 21 november De Evensong van 21 november staat in het teken van het feest van Christus Koning: de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Een betrekkelijk recent hoogfeest, ingesteld door paus Pius XI in 1925 en dus niet heel bekend onder protestanten, maar wel in de Anglicaanse kerk. ‘Koning’ is een van de titels die in het Nieuwe Testament meermalen in verband worden gebracht met Jezus. “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde” (Mattheus 28:18) bijvoorbeeld. Maar ook het opschrift INRI (Jezus van Nazareth, koning der Joden) boven het kruis. Het feest heeft een eschatologische dimensie waar het verwijst naar het komende Koninkrijk, en die hoor je terug in Healey Willan’ s introit O how Glorious. In twee regels, ontleend aan Openbaringen 7, wordt een poëtisch beeld opgeroepen van het koninkrijk Gods, waar de heiligen zich voor altijd verzamelen rond het Lam. Willan zei van zichzelf wel dat hij "English by birth; Canadian by adoption” was. Van de kerk van Saint Mary’s Magdalene’s waaraan hij verbonden was maakte hij een soort Mekka van de anglicaanse koortraditie in Noord Amerika. Zijn liturgische muziek wordt wel beschreven als een unieke combinatie van oude kerkmuzikale tradities (gregoriaans, renaissance) en de (post) romantische muziek van zijn eigen tijd. Voor de preces and responses tekent ook deze week Philip Moore. Zijn eigentijdse geluid sluit goed aan bij dat van de Canticles van William Lloyd Webber. Niet te verwarren overigens met Andrew Lloyd Webber (van het Requiem en Jesus Christ Superstar): dat is William’s zoon. Zelf erfde Lloyd Webber de liefde voor muziek ook weer van zijn vader die alle beroemde orgels nabij Londen afreisde, zover als zijn bescheiden loodgietersinkomen toeliet. Zoon William ging mee en het duurde niet lang of hij gaf zelf, als veertienjarige, orgelrecitals. Er volgden beurzen en een studie bij oa Vaughan Williams op het Royal College of Music, waar hij later ook lange tijd les zou geven. Lloyd Webber’s Magnificat en Nunc Dimittis zing je niet in een keer mee, maar hoe vaker je het hoort, hoe mooier het wordt. Nog een eigentijdse componist is John Bertalot, van wie we psalm 29 zingen. In het anthem keren we terug naar het visioen uit Openbaringen 7, maar nu in het Latijn. O quam Gloriosum van William Byrd is typische Renaissance muziek: gecompliceerde, rijke muziek die het koor al eens mocht zingen in St Paul’s in Londen. William Byrd op de toppen van zijn inspiratie.